Rotterdam heeft dankzij broer en zus Kerem en Hande Macit haar eigen yoghurt. De yoghurt wordt op kinderboerderij de Kooi met de hand gemaakt van Rotterdamse weidekoeien.
Zij wilde astronaut of buikdanseres worden. Hij diplomaat. Hande Macit (25) schiet in de lach. ,,Tja het heeft voor ons allebei heel anders uitgepakt.’’ Broer en zus runnen sinds mei het Rotterdamse yoghurt merk Luwia. Gemaakt van melk van koeien die in een wei in het noorden van Rotterdam grazen.
Weidekoeien
Echte zogeheten weidekoeien die minimaal 120 dagen per jaar buiten grazen. En dat proef je volgens Kerem Macit (31) die alleen de allerbeste ingrediënten voor zijn met de hand gemaakte yoghurt in huis haalt. Overigens beslaan die ingrediënten alleen melk en levende yoghurt culturen. Suiker of andere additieven worden niet toegevoegd.
Broer en zus zijn van Turkse afkomst, maar kwamen voor een betere toekomst naar Rotterdam. Hande volgde een business studie aan de Erasmus Universiteit. Kerem deed er zijn master. ,,Ik miste de met de hand gemaakte yoghurt van mijn moeder. In Turkije is het heel normaal om je eigen yoghurt te maken. Die smaakt zo anders dan de yoghurt uit de schappen hier. Het is te vergelijken met jus d’orange uit een pak of vers geperste jus d’orange,’’ vertelt Kerem.
Hande: ,,We vonden het zo gek dat je hier geen verse yoghurt kan kopen, dat waren we helemaal niet gewend. En het is zo gek, want Nederland heeft de beste melk van Europa. Jullie maken er kaas van, maar geen yoghurt. Uiteindelijk zijn we het zelf maar gaan maken. Van melk van Rotterdamse koeien, want we wilden Rotterdam haar eigen yoghurt geven.’’
De Rotterdamse yoghurt van melk van Rotterdamse koeien wordt gemaakt naar eeuwenoud traditioneel recept. Met de hand, zonder machines. Vandaar ook de naam Luwia die refereert naar Luwiers, de grondleggers van de zeer ingewikkelde Anatolische hiërogliefen. ,,Zij leefden 9000 voor Christus en maakten toen ook al yoghurt met de hand. We doen het op precies dezelfde manier,’’ vertelt Kerem.
Op zijn telefoon laat hij een afbeelding van zo’n hiëroglief zien waarop een mannetje en een vrouwtje te zien zijn die melk in een pan schenken om er yoghurt van te maken. Deze afbeelding en andere Anatolische hiërogliefen sieren op de glazen yoghurt potten van het Rotterdamse yoghurt merk.
Fermentatie
Kerem noemt zijn yoghurt slowfood. ,,Het fermentatieproces duurt 24 uur. Je moet dit proces niet willen versnellen. Het zijn levende bacteriën en die moeten hun werk goed kunnen doen, alleen dan behoudt het zijn voedingsstoffen die we juist zo hard nodig hebben. Daarom gebruiken we ook van begin tot het eindproces enkel glaswerk.’’ Hande vult haar broer aan: ,,Het is echt precisie werk. De temperatuur moet goed zijn en de juiste samenstelling van levende culturen moet in de potten worden gedaan. Kerem doet dit allemaal met de hand. Het is echt zijn kindje. Hij checkt geregeld of alles nog goed gaat. We kunnen echt niet even op vakantie.’’
Ook ’s nachts gaat het tweetal eruit om te checken of het fermentatieproces goed gaat. En dat blijkt soms nodig, want onlangs bleek bij aankomst de verwarming te zijn uitgevallen. ,,Ja ik schrok me rot toen ik aankwam. We waren een badge aan het maken voor Lowlands. Als het mis gaat, kan ik niet even snel een nieuwe badge maken natuurlijk.’’ Broer en zus wonen samen en gaan er ook samen ’s nachts uit. ,,Weet je hoe eng het is om hier ’s nachts te komen? Al die dierengeluiden’’, vertelt Hande terwijl ze er een gek gezicht bij trekt.
Het tweetal huurt de werkruimte van de kaasmakerij van kinderboerderij De Kooi. Na het interview doet het tweetal nog even een rondje over de kinderboerderij. ,,Wat een waanzinnige werkplek hè, we hebben het zo getroffen,’’ glundert Hande. Kerem wijst naar de varkens. ,,We hebben helemaal geen afval en als we het wel hebben, gaat het naar de varkens die het opeten. Niks wordt verspild.’’
Waar koop je dit? Je koopt Luwia Yoghurt bij Rolph’s Deli.
Dit artikel verscheen op 25 augustus 2018 in het AD-Rotterdams Dagblad.
